Dzisiaj nasz oświatowy FB przypomniał post i zdjęcia z 15 lipca 2014 roku. Byliśmy wtedy w Teatrze TrzyRzecze na doskonałym przedstawieniu pt.”Dziesiona”, a następnie na zajęciach z aktorem odtwarzającym główną rolę. Trzy lata z rzędu braliśmy bowiem z naszymi uczniami i laureatami Konkursu Recytatorskiego, udział w warsztatach teatralnych „Teatr moim oknem na świat” w Białymstoku. Wyjazdy te organizowali dla nas: Towarzystwo AMICUS i Młodzieżowy Dom Kultury. Wszystkie trzy edycje były cudowne, za co bardzo organizatorom dziękujemy.  Czas spędzaliśmy niezwykle pracowicie poznając tajniki teatru. Zwiedzaliśmy i bawiliśmy się. W czasie tych spotkań zawiązało się wiele fantastycznych przyjaźni, które trwają do dzisiaj. Ale postanowiłem przypomnieć ten post i zdjęcia z 2014 roku ze względu na pewną parę. ONA z Białegostoku, ON z Berlina. Poznali się na tych warsztatach i obdarzyli szczególnym uczuciem. Kilka dni temu dowiedziałem się, że ich związek nie tylko przetrwał próbę czasu i odległość, ale Młodzi są małżeństwem i zostali rodzicami. Czy to nie fantastyczne? A jakie romantyczne! Życzymy  im dużo szczęścia, a na małego Emanuela czekamy oczywiście na zajęciach w Oświacie!

Nawiasem mówiąc bardzo szkoda, że nie ma już pieniędzy na takie projekty! To był fantastyczny czas dla naszej młodzieży. Chociaż dla nas opiekunów również.

Jakub Nowak

13.07.2014 Niedziela

Wczoraj po pysznym śniadaniu poszliśmy do teatru TrzyRzecze. Wnętrze przedwojennego drewnianego domu przekształcono w małą scenę teatralną. Niektórzy z nas byli po raz pierwszy w teatrze alternatywnym.

Na stronie internetowej teatru można przeczytać, że „wystawiamy współczesny dramat, sztuki niepokorne, poruszające bolące problemy, dotykające problemów egzystencjalnych”. I taka też była „Dziesiona”, spektakl który zobaczyliśmy. Doskonale zagrana sztuka, o tym jak rodzi się przemoc i co jesteśmy w stanie zrobić, by nie zostać ośmieszeni. Po przedstawieniu przyszli do nas twórcy i aktorzy. Mogliśmy z nimi porozmawiać o tym co zobaczyliśmy. Czas minął strasznie! szybko.

O godzinie 13. przyszedł po nas  Maciej, który jest jednym z organizatorów i zaprowadził nas do restauracji na bardzo smaczny obiad. Zaraz potem, z małym opóźnieniem, dotarliśmy ponownie do teatru, gdzie już oczekiwał na nas aktor, którego wcześniej widzieliśmy na scenie i twórca przedstawienia Konrad Dulkowski. Zaczęliśmy warsztaty. Robiliśmy rożne ćwiczenia na koncentrację, wyobraźnię i wyjście z  siebie. Uczyliśmy się wydobywać dźwięk i przekazywać dobrą energię. Mogliśmy podziwiać warsztat aktorski Michała (tak się do niego zwracaliśmy), chwilami nie wiedzieliśmy czy już gra czy jeszcze nie. Później Pan Konrad opowiedział nam jak należy budować dramaturgię na scenie. Najważniejszy jest konflikt i mówienie „ tak”. Na koniec odgrywaliśmy krótką scenę, którą powoli wspólnie rozbudowywaliśmy. Było jak na prawdziwej próbie. Wskazówki Michała były bezcenne  To było świetne doświadczenie. Bardzo serdecznie dziękujemy!